riguardâsi2  ri|guar|dâ|si  [FO]

  1. v.pron.intr., v.pron.tr. (var.) viôt ricuardâsi alora lui al tornà a riguardâsi di ce che a i veva det la sô murosa (Giovanni Tavoschi, Teodora); "Mi riguardi ancjemò di chei bruts dîs cuant che l’è muart il mio puar papà..." (Costantino Smaniotto, Maridâsi...!?)