raganel  /-èl/  ra|ga|nel  [CO]

  1. s.m. (var.) viôt ranganel sence dî ne ceu ne beu al scomence a spassizâ ator da vacje cuntun raganel in man, voltantsi di cuant in cuant viers il bosc, come se al spietàs cualchidun di chê bande (Luigi Gortani, Sant Pieri e la code da vacje)