prossimitât
pro|ssi|mi|tât
[CO]
-
s.f.
posizion o cundizion di ce o di cui che al è dongje tal spazi o tal timp o a nivel concetuâl, cuantitatîf, cualitatîf, professionâl, afetîf e v.i.:
lis tantis e diferentis societâts, comunitâts economichis o identitariis fondadis su la prossimitât teritoriâl che a formin la Europe (Fabian Ros, Indipendence);
il prin segn de prossimitât de fieste al jere ricognossût dai fruts (Cristina Noacco, Faliscjis);
prossimitât fra citadins e puartevôs (Luche Nazzi, Europe improibide?);
suns diferents che però a àn une prossimitât cun chel o cun chel altri fon dal talian (Adrian Cescje, Memoriis di politiche linguistiche)
Sin. vicinance
Polirematichis e espressions idiomatichis