prossimitât 
          
      pro|ssi|mi|tât 
      [CO]
      
        
        - 
s.f.
posizion o cundizion di ce o di cui che al è dongje tal spazi o tal timp o a nivel concetuâl, cuantitatîf, cualitatîf, professionâl, afetîf e v.i.: 
lis tantis e diferentis societâts, comunitâts economichis o identitariis fondadis su la prossimitât teritoriâl che a formin la Europe (Fabian Ros, Indipendence); 
il prin segn de prossimitât de fieste al jere ricognossût dai fruts (Cristina Noacco, Faliscjis); 
prossimitât fra citadins e puartevôs (Luche Nazzi, Europe improibide?); 
suns diferents che però a àn une prossimitât cun chel o cun chel altri fon dal talian (Adrian Cescje, Memoriis di politiche linguistiche)
Sin. vicinance
 
        
      
    
        
           
           Polirematichis e espressions idiomatichis