povertât  po|ver|tât  [AF]

  1. s.f. (var.) viôt puaretât :  mi plâs di viodi la campagne biel lant a pît e nome biel lant a pît: o salvi la muse e o nobiliti la povertât (Renzo Valente, trad. Meni Ucel, Colpe Feagne!)