pluoie  /-ó-/  pluo|ie  [FO]

  1. s.f. (var.) viôt ploie scomençà una pluoia cussì tiribula, cjaçada in tiara da una sbava cussì sdaramosa, e con tancj tarlups e tonarts in ceil, che da paùra di no si lavâ i vistîts, fo fuarça a retirâsi sot el puartic di cjasa (Zuan Batiste Donât, Testamint di barba Pisul Stentadiça, con la sentenzia del stalent sêr Prudentul Striçaleçs da Coder)