Dizionari de Lenghe Furlane

piês cun piês    [CO]

1. loc.av., loc.inter. inte maniere plui negative, cun elements negatîfs che si zontin a altris che a jerin za negatîfs:  cul vin, si tache cun pôc, ma dopo no si pues fâ di mancul. Compagn il fumâ. E piês cun piês, la droghe (AAVV, Sul florî); come une crôs lu vevin tignût ducj chei agns, cence dâi fastidi, sopuartantlu, magari muardint la lenghe cualchi volte, sperant simpri che si metès a fâ ben, che i tornàs un pôc di judizi… Invezit, piês cun piês: al veve butât, cu la sô muart, il disonôr su la famee… (Pieri Menis, A uciei cu lis archetis)
   Sin. ancjemò piês , inmò piês

Components:

• piês av., adi.inv., s.m., s.f.