papagal  /-àl/  pa|pa|gal  [CO, TS]

  1. s.m. ornit.com., med. (ancje fig.) viôt pampagal une matine ur è scjampât fûr pal balcon il papagal, e l'è lât a finîle suntun ciespâr da pît il broili (Giovanni Gortani, Lant jù pe Tresemane); parfin ur dave un jutori a ficjâ sot des coltris il papagal o la padiele, cuant che infermîrs o muiniis a intardavin a rivâ (Gianni Gregoricchio, Trê feminis)