musicant /-ànt/ mu|si|cant [CO]
-
s.m.
cui che al fâs musiche, che al sune:
a doi a doi vegnin drenti un vincj fra zovins e zovinis daûr di une bande di musicants. E i musicants a ti van sul puarte fûr di nape e si tachin a sunâ un valz (Dolfo Zorzut, El cjaliâr sence paùre);
sot sere e rivin i musicants di Palme e a sun di armonighe, tintine e liron si tache i cuatri salts (Arturo Feruglio, I stivâi di Zuan Batiste)
Sin. music , musicist , sunadôr
- si mude musicants ma no musiche
- si mude musiche ma no musicants