sunadôr su|na|dôr [CO]
-
s.m.
cui che al sune un strument musicâl:
i sunadôrs - trê in dut, un violin, une armoniche e un liron - a jerin vignûts di Cuals, che a ziravin a sunâ vie pes sagris o tai matrimonis (Gianni Gregoricchio, Îr e doman);
e restà impiade dome la lûs pai sunadôrs, al tacà il piano, viole di gjambe e violin i lerin daûr (Jolanda Mazzon, Fûr di timp)
Cfr. musicist