muardude  /-dù-/  muar|du|de  [CO]

  1. s.f. azion di muardi, di strenzi cui dincje li jù pugns, pidadis, muardudis, sgrifignadis… un cjadaldiaul… (Dino Virgili, La aghe da pît la cleve); mangjâ un biscot. Bevi una atra sclipa di lat e cafè. Dâi una muarduda a un atri biscot (Alberto Luchini, Vuê)
    Sin. muardon , morseade , muars , smorseade
    1. segn o buse o efiet lassât dai dincj cul muardimeti dal moment su la muardude [di lipare] une fete di ovate […] tocjade tune soluzion di acit cromic (Mago di Vernâs, Rimiedis antîcs ma simpri bogns)
    2. cuantitât di robe cjapade strenzint cui dincj