muardon /-òn/ muar|don [CO]
-
s.m.
azion di strenzi cui dincj:
chei biei raps di ue che dome a viodile e faseve vignî voie di dâi un muardon. (Carla Olivo, Vendemis);
i è rivât un pugn, parfin un muardon te orele (Marisa Gregoris, La vuere)
Sin. muardude- (fig.) azion che si pues paragonâ cun chê dal muardi: Tion al diseve: «La fan mi da di chei muardons tant che se o ves un gjat vîf tal stomi» (Alan Brusini, Un dai pôcs)
-
s.m.
segn lassât de strent dai dincj
Sin. muardude