miserevul  /-rè-/  mi|se|re|vul  [CO]

  1. adi. che al è in miserie o in disgracie tant di fâ dûlcuntune voglade, Grivôr al veve imbraçade dute la stanzie miserevule là che il vieli lu veve menât (Franca Mainardis, Grivôr)
    Sin. miserabil