marcandâl  mar|can|dâl  [CO]

  1. s.m. (var.) viôt marcandali la signurine Lise / sperave in carnevâl, / cul fruiâ i tacs des scarpis / cun cualchi marcandâl, / di maridâsi ben: / forsi chest an che ven (Zaneto, Une novene a S. Antoni)