manace  /-nà-/  ma|na|ce  [AF]

  1. s.f. (var.) viôt menace la manace dal cjastic e jere bielzà par aiar (Gianni Gregoricchio, Îr e doman); "Drean, ti ai visât! Ocjo...!" "Ce sono chestis manacis...?" (Alviero Negro, Strumîrs e Çambarlans)