lutâ lu|tâ [BF]
-
v.tr., v.intr.
cjalâ cun intensitât:
l'è Toni, el podestât dal borc, [...] alì che al mi lute seri seri tai voi (Dolfo Zorzut, Chel cjamp ta gravis);
i ai viodût Luzie come imbambinide là ret di chei doi pins e lutave jê tal gorc e lutave cun chei voi come spirtâts (Dolfo Zorzut, I doi pins parmìs da la aghe)
Sin. cjalâ fis , fissâ