intorn  /-ò-/  in|torn  [FO]

  1. av., prep., adi.inv. (var.) viôt intor ma intorn dai agn ’40 gno pari (Cjecje) al veva sintût che tal Nord Africa a sarès stada pussibilitât di cjatâ plui facil il lavôr (Silvia Puntel, Cuant che la int a doprava i mulins)