iniment  /-ènt/  i|ni|ment  [FO]

  1. av. te ment, tal cjâf, tal pinsîr, te memorie"Chest lu ai imparât di so puar pari, che sal fâsi jentrâ iniment ancje lui" (Bruno Paolo Pellarini, L'anel striât)
    Var. inniment , iniments , indiment , indiments , inliment , inliments , inniments
    Cfr. a ments , ad a ments
Polirematichis e espressions idiomatichis