ingobât  in|go|bât  [CO]

  1. p.pass., adi. viôt ingobâ , viôt ingobâsi
  2. adi. che al à la gobe o che al stâ pleât indenantsec, bassot ma ben cuadrât, al jere un pôc ingobât dal lavôr e dal pês dai agns (Pieri Somede dai Marcs, Il gno prin mestri)
    Sin. ingobît , gobit , plet
    1. (fig.) che al à une forme pleadeo smiri su la scusse di un arbul, / gropolôs e ingobât (Eugjeni Marcuç, Zardin Matteotti)
      Sin. gobit , plet , pleât , sgobât