impicjât  im|pi|cjât  [FO]

  1. p.pass., adi., s.m. (var.) viôt picjât1 viars miesagnot jara vignuda dongja la forcja una femina e, crodint di no jessi vioduda, veva taiât la cuarda dal impicjât (Ranieri Mario Cossâr, Il lusôr di luna)