imbarbaiâsi  im|bar|ba|iâ|si  []

  1. v.pron.intr. cjatâsi impedît, ostacolât, metisi intun lûc o intune situazion di dulà che al è dificil vignî fûrogni pas, ogni via era un intric / e il passazêr pardut si imbarbaiava (Zuan Josef Busiç, La Eneide di Virgjili)
    Sin. imberdeâsi , ingredeâsi , intrigâsi