guerier  /-ièr/  gue|rier  [AF]

  1. adi., s.m. (var.) viôt vuerîr rinvigorît ju vuestris cûrs gueriers, / spreçait ogni malan! il Cîl placât / ancj al mâl che provais darà pûr fin (Zuan Josef Busiç, La Eneide di Virgjili)