gnuvitât  gnu|vi|tât  [FO]

  1. s.f. (var.) viôt novitât "Gjo, Furlans! ne biele gnuvitât: cjalait, al è rivât chist biel librut di instoriis e liendis par furlan [...]" (Ugo Pellis, Dôs cjacaris di Vencul - Prefazion a Instoriis e liendis furlanis)