fumâ la beche    [CO]

  1. loc.v. vê cualitâts une vore buinis, tant di fâ maravee, amirazion«Isal mo un vin che al fume la beche? Nol è facil di cjatânt di compagn, lu ai fat jo cu lis mês mans... Ise vere tu, Judite?» (Pieri Menis, Si disarès che e je inventade); al jere un cjaruç di olm fis, verdulin di colôr, che al fumave la beche (Dino Virgili, Il cjaruç dai Bas)
    Sin. fumâ la anime , fumâ la canele
    Cfr. fâ fumâ la beche
Components: