fortificât  for|ti|fi|cât  [AF]

  1. p.pass., adi. viôt fortificâ , viôt fortificâsi
  2. adi. di lûc, citât, e v.i., dotât di oparis difensivisun patrimoni che in regjon al conte plui di 250 tra cjistiei e struturis fortificadis (Antonella Lanfrit, I nestris cjistiei); il paîs al varès cussì di vê cjapât il non di chest sant militâr [sant Zorç], che par solit al è leât a sîts fortificâts, cjistiei e vie indenant (Barbara Cinausero, Ermanno Dentesano, Sanguarç, Sant Zorç o ce? )