defont  /-ònt/  de|font  [CO]

  1. adi., s.m. che nol è plui vîf, muartma volontât sincere e gjenerâl / je di onorâ il defont / cun splendit funerâl (Pieri Çorut, In muart di Mons. Tomadin); chista storiuta gji contava a mê dona mari sô puora defonta nona Mariussa Grusovin, sposada Bascher, che stava a Gurissa (Ranieri Mario Cossâr, Storia dai trê nerans)
    Sin. muart2 , trapassât
    Var. difont