davorman  /-àn/  da|vor|man  [FO]

  1. av. (var.) viôt daurman Niu al à tacat a contâighi al amigu che al veva fat domanda da zî in ferovia e che al veva utignût il post davorman a Cjasarsa (Ovidio Colussi, Il pilustrât)