cunfin  /-ìn/  cun|fin  [FO]

  1. s.m. (var.) viôt confin dal 1499 a tornarin i Turcs pe ultime volte, dopo di jessi stâts mês fers di là dai cunfins (Josef Marchet, Cuintristorie dal Friûl fin sot la Italie); se svuincave pai curtîi, saltant i mûrs di cunfin (Maria Forte, La Madone de Pâs)