cresime2  /cré-/  cre|si|me  [CO, TS]

  1. s.f. religj., teatr. (var.) viôt cuaresime in carnevâl e si vuadagne… / po in cresime si purghe la magagne (Pieri Çorut, Il festin di fameie); ma Cresime daûr mate spirtade / in grant parade / lassant glesiis e domo impastanât / va cjantant par la citât (Toni Broili, La metamorfosi udinese dai 17 Març ai 24 Avrîl 1848)