continuât  con|ti|nu|ât  [AF]

  1. p.pass., adi. viôt continuâ
    Var. continivât
  2. adi. che al va indevant cence interuzions o che al forme une sucession cence interuzionsune pôre che si tignive par se e che lu tignive ben lontan di chel 'sabaiâ continuât che si sintive intorsi tal ambient (Alan Brusini, Par stradis lungjis); lis barufis continuadis fra ministris, fra partîts e fra corints (Riedo Pup, I furlans e la television)
    Sin. continui , seguitîf