concuardât  con|cuar|dât  [CO]

  1. p.pass., adi. viôt concuardâ , viôt concuardâsi
    Var. concordât
  2. s.m. pat che li che dôs parts cun posizions iniziâls diferentis a rivin a condividi ponts comuns o proceduris condividudis
    1. [TS] stor., polit. ancje cun iniz. maiusc., acuardi jenfri la glesie e un ciert stât, in particolâr in riferiment a chel cul stât talian dal 1929cul concuardât dal 1929, i clerics de teologjie a erin dispensâts dal servizi militâr (Antoni Beline, La fabriche dai predis)