concordât  con|cor|dât  [CO]

  1. p.pass., adi., s.m. (var.) viôt concuardât us clame, us mande, po us torne a clamâ / par fâ lis sôs ufiartis e il concordât (Emilio Nardini, Par vivi); no i lave jù chê storie dal Concordât che i faseve ribaltâ dutis lis ideis (Pieri Somede dai Marcs, 11 di Fevrâr 1929)