concomitance  /-à-/  con|co|mi|tan|ce  [CO]

  1. s.f. il jessi tal stes timp, tal stes lûc, te stesse situazion[Renzo Tondo] al à pontât su la concomitance [des elezions regjonâls] cu lis elezions politichis (Simone Bressan, Il panorame in Regjon dopo des votazions)
    Sin. corispondence