conciert  /-èrt/  con|ciert  [AF]

  1. s.m. spetacul cun esecuzion di musichiso voi a viodi dai concierts di musiche rock (Checo Tam, La maree nere)
  2. s.m. [TS] mus. composizion musicâl strumentâl dividude in plui timps
  3. s.m. (fig.) complès di suns che a plasin, ancje se cence finalitât musicâlTonin al sintì a montâ un berli dal profont, ma li al restà par simpri, disperât, fat tasê dal impassibil conciert des cialis (Christian Romanin, Lis cialis)
    Sin. musiche
    1. (fig., iron., antifr.) complès di suns o vôs ducj insiemi, soredut in confusionsot chel spreçà di bombis e di sclops de nestre "difese", ti vin raspade la nestre purission, pui abondant dal solit, sence tant rompisi il bas par chel conciert dal diaul (Etore di Paule, Ne letare da la Afriche)