complasût  com|pla|sût  [CO]

  1. p.pass., adi. viôt complasê , viôt complasêsi in fonts lui al someave complasût di dutis chês atenzions, no tant pe sô persone, ma par chel che lui al rapresentave (Carlo Sgorlon, Il dolfin); si sintive impuartant e complasût ancje par vie dal rispiet che i fantats i puartavin (Roberto Ongaro, Il muc)
    Sin. content , apaiât , sodisfat