cjastic  /-ìc/  cjas|tic  [AF]

  1. s.m. (var.) viôt cjastì "Salvait il nestri paîs, Signôr! Dislontanait di nô la man dal vuestri cjastic […]" (Dino Virgili, La aghe da pît la cleve); e fûr lui [il muini] di canoniche bruntulant come un temporâl. […] Il vicjari al repeçave cui fruts, ma cence muini al ere un cjastic. No podeve durâ cussì! (Pieri Menis, I sioperos dal muini)