cjariadorie  /-ò-/  cja|ri|a|do|ri|e  [CO]

  1. s.f. viôt cjaradorie scanâsi su stradis tun pulvin di mieç metro, busis, cjariadoriis fondis come canâi, sence colonei e signâi, sence ceis (Meni Ucel, Il Strolic furlan pal 1984); si infondave invezit cu lis çoculis tal font des cjariadoriis, plenis di aghe (Zuan Morsan, Il rôl)