cjantâlis    [CO]

  1. v.pron. cridâ o fâ critichis fuartis o sostignî cun fuarce argoments contraris:  «[...] us garantìs che je lis ai cjantadis in mût da fâi suiâ la salive, e lu ai disumanât come che va. I ai dât fin dal mus, dal ladron, dal impostôr...» (Giovanni Gortani, Lant jù pe Tresemane)
    Sin. sunâlis e cjantâlis , sunâlis
Components: