cjantâlis [CO]
-
v.pron.
cridâ o fâ critichis fuartis o sostignî cun fuarce argoments contraris:
«[…] us garantìs che je lis ai cjantadis in mût da fâi suiâ la salive, e lu ai disumanât come che va. I ai dât fin dal mus, dal ladron, dal impostôr…» ( Giovanni Gortani, Lant jù pe Tresemane)
Sin. sunâlis e cjantâlis , sunâlis
- cjantâ v.tr., v.intr.