carotule /-ò-/ ca|ro|tu|le [CO]
- s.f. [CO, TS] bot.com., gastr. (var.) viôt carote : [i cunins a mangjin] di Istât, scussis di fasûi, fueis e radrîs di carotulis, tors di verze [...] (Giuseppe Ferdinando del Torre, Il contadinel. Lunari par l'an 1875)