carotule  /-ò-/  ca|ro|tu|le  [CO]

  1. s.f. [CO, TS] bot.com., gastr. (var.) viôt carote [i cunins a mangjin] di Istât, scussis di fasûi, fueis e radrîs di carotulis, tors di verze [...] (Giuseppe Ferdinando del Torre, Il contadinel. Lunari par l'an 1875)