caretât  ca|re|tât  [FO]

  1. s.f. (var.) viôt caritât "Chescj doi trê dîs, cjare, che inmò nus restin, vin di passâju in pâs e in caretât" (Zuan Lurinçon, La batarele); al cjamine, al cjamine, domandant la caretât di ca e di là pal mont (Dolfo Zorzut, "A voi a cirî el Paradîs")