buchin1 /-ìn/ bu|chin [CO, TS]
- 
s.m.
tecn., artes.
part de fornâs là che si bute dentri il len o il cjarbon: 
la stagjon dal madon e jere pronte e pal Unviar no mancjavin voris: misturâ tiare, meti de bande il carant, comedâ buchins o stelazis sgombadis di nêf (Maria Forte, Varc di confin)
Cfr. buc