bombardament  /-è-/  bom|bar|da|ment  [AF]

  1. s.m. lanç di plui bombis suntun obietîfmês di Avrîl dal cuarantecinc. Pe Gjermanie e je la volte des cjasis e des citâts sdrumadis dai bombardaments (Ivano Urli, Storie di Vera); al durave ancjemò il bombardament des artiliariis e cussì a àn scugnût fermâsi la gnot a Tamau (Pieri Menis, Funerâl a Pâl Piçul)
  2. s.m. (fig.) serie continuade di peraulis o azionsl'efiet psicologjic di chest bombardament di notiziis precisis, inzornadis, ogni dì e ogni ore al è stât entusiasmant (Riedo Pup, I talians in esodo); lis rognis no si risolvin cui "bombardaments" verbâi intune cerimonie uficiâl (Josef Marchet, Lis scjalis dal cjiscjel)
    Sin. svintule , tamburade , tontonament , torment
  3. s.m. [TS] fis. tratament di emission fisse di particulis une vore aceleradis cuintri di un cuarp, un eletrodi, une sostance e v.i.