berghelon  /-òn/  ber|ghe|lon  [CO]

  1. adi., s.m. che, cui che al berghele, che al zighe o che al fevele cun vôs masse fuarteducj in famee, e ancje Berto, a vevin pôre di chel vecjo berghelon (Alviero Negro, Cjase Asquine)
    Sin. berlon