bendâ 
          
      ben|dâ 
      [CO]
      
        
        - 
v.tr.
leâ, strenzi o cuvierzi cuntune bende
Sin. fassâ
Var. bindâ
 
        
        - 
v.tr.
taponâ i voi o un voli cuntune bende: 
la ultime propueste e fo chê di bendâlu, di cjamâlu intun elicotar e di fâlu lâ trapeant par confusionâlu (Stiefin Morat, Adalt abàs)