ben imobil [CO, TS]
-
loc.s.m.
econ.
ben che, gjavant câs ecezionâi, nol pues jessi mudât di puest, tant che un teren o un edifici:
dal prin di Fevrâr dal 2009 il marcjât interni dai bens imobii al sarà viert a ducj i citadins de Union europeane (Alessio Potocco, Cjase in Cravuazie: cumò si pues)
Sin. imobil