almanc  /-ànc/  al|manc  [FO]

  1. av. (var., ant.) viôt almancul e, se i vi ai tignûts trop, sarai scusât / almanc da chei, cu san ce che è torment / di Amôr [...] (Eusebi Stele, La crudeltât, la tirania di Amôr)