alegrece  /-grè-/  a|le|gre|ce  [CO]

  1. s.f. (var.) viôt legrece Sin a ringraziâ il Signôr / e la Madone benedete / che nus veis dât il pan e il vin: / la voste sante grazie nô o gjoldìn. / Diu ben i 'nd dei / di ben in miei, / in alegrece, / in santitât, / in plui roubes / e mancul pecjâts. Amen. (Popolâr - Luigi Gortani, Tradizioni popolari friulane)