adiu  /-ì-/  a|di|u  [AF]

  1. inter., s.m. espression di cumiât, ancje par simpriAdiu Ingeborg, adiu bielis venusianis! (Checo Tam, Sense)
    Sin. cungjò
    Cfr. a riviodisi , mandi
  2. inter. (enf.) par pandi che cdn. o alc a van vie, a sparissin, no son plui dongje o a disposizion e v.i.un an che [pes vacancis] i lu ai lassât in Seminari [il baûl], adiu: nissun lu à pi vist, e 'nd ai sintudi da mê Mari par non sai cuant timp (Pieri Nonis, La prima vuolta); [il paveat] al ti forarès la zere là che ti son i ûfs, e adiu anade di mêl! (Dolfo Zorzut, El paveat de muart)
    Sin. cungjò , mandi