çarvaiâ  çar|va|iâ  [AF]

  1. v.intr. (var.) viôt çavariâ "Sono oris di tornâ dongje? Se tu jâs voie di lâ tor di gnot, almancul vise, che no stedi a çarvaiâ par te!" (Jolanda Mazzon, Di là de rêt)