validitât  va|li|di|tât  [CO]

  1. s.f. cualitât, cundizion di ce che al è valit, che al è in vore, che al à efietal è ricognossût il dirit di doprâ la lenghe tai procès penâi e civîi e nol è ametût il mancjât ricognossiment di validitât ai documents legâi scrits in lenghe minoritarie (Marc Stolf, Minorancis linguistichis)
  2. s.f. cualitât, cundizion di ce che al à buinis fondis logjichiso jeri convint de validitât de mê idee (Checo Tam, Sense)