umanisim /-nì-/ u|ma|ni|sim [CO, TS]
- s.m. stor. ancje cun iniz. maiusc., dade storiche, che e corispuint cul Rinassiment, caraterizade de riscuvierte dai tescj classics e de lôr analisi filologjiche: l'Umanisim talian al tornà duncje a cjapâ sù il mît elenic che te Ete di Mieç barbariche e cristiane si jere cuasi sfantât (Adrian Cescje, Viaç aes origjins dal Logos)
- s.m. filos. complès des concezions che a metin l'om tal centri de speculazion filosofiche: l'umanisim al met al centri dal mont l'om, un om paron dal so destin (Fabian Ros, La invenzion dal stât)